Dag 16: Einde RAVEL2, de regen weer
Door: Jaco
Blijf op de hoogte en volg Jaco
29 April 2016 | België, Matagne-la-Petite
vr 29apr
Om 8u uit Dinant vertrokken, na een voortreffelijk ontbijt met croissants, brood en eigen gemaakte confiture.
Meneer Sax wordt geëerd, 202 jaar geleden alhier geboren. De stad staat vol saxofoons! Ik loop langs de Maas, de Goudkust begint hier, grote huizen, kasteeltjes met en zonder torens, echte kastelen...
Ik loop langs de N-weg langs de Maas, er is weinig verkeer. Ineens zie ik rechtsboven mij de oude spoorwegbedding met nog stukken rails. Bij een verlaagd gedeelte klim ik omhoog en loop verder langs het spoor, dat nu overwoekerd is met onkruid. Het loopt vrij gemakkelijk totdat ik in een soort braambos terechtkom.
Met stok en schoenen baan ik zo goed mogelijk een pad door het gewas dat gelukkig nog niet tot volledig wasdom is gekomen. Het gaat moeizaam, toch maar doorgaan. Ineens zijn de bramen op, ik kan weer gewoon lopen. Ik kom aan de achterkant van allerlei huizen langs de gewezen spoorlijn, die hoog boven mij uit tronen.
Links zie ik een stenen trapje omhoog, ik klauter naar boven en sta ineens naast een groot gebouw en zie recht tegenover mij een groot hek aan de weg, het staat open. Ik loop omlaag, zie rechts van mij een prachtig park en besef dat ik mij op oud-geld-terrein bevind. Het gebouw verandert in een groots kasteel en ik haast mij, zijnde een eenvoudige en bovendien weinig bemiddelde pelgrim, van dit adellijke grondgebied af.
Buiten het hek geeft een bord aan dat het park publiek bewandeld mag worden, althans tegen betaling. Ik heb 8euro bespaard!
Terug naar de weg, verderop blijkt de overgroeide spoorweg weer normaal geasfalteerd te zijn. Ik ben weer op de Ravel2 (L156). Waarom nu pas? denk ik, de adel heeft kennelijk geen behoefte aan een fietsroute achterlangs...
Ook deze Ravel is ideaal voor fietsers en hardlopers of wandelaars die haast hebben, net zo 'long and endless' als de Ravel2 vóór Namen. Het is saai, dus prima om allerlei gedachten in je hoofd te laten ronddansen.
Ik denk aan Job van gisteren, vandaag niet meer gezien, helaas. Hoe een naam een voorteken kan zijn, Nomen est Omen zeiden de Romeinen al. Helaas, hoe waar! In crisistijd alles, vrouw en bezit, kwijtraken... en als pelgrim weer naar jezelf op zoek gaan. Ja, ook ik ben veel kwijtgeraakt, heel veel zelfs.
Ze was het mooiste in mijn leven. Maar nu loopt ze toch ook mee, ook voor haar doe ik dit. Zij heeft veel moeten afzien, toch bleef ze positief en opgewekt. Hen heeft me laten zien hoe je ondanks alles toch vol vertrouwen en verwachting in het leven kan staan, zelfs als de onrechtvaardige dood je op de hielen trapt. Zo sterk wil ik ook zijn en net zo open als zij.
Ook ik ben op zoek naar wat voor mij in mijn leven belangrijk is. Er is zoveel veranderd. En net als Job heeft gemerkt dat voormalige klanten nu ineens vrienden zijn, heb ik ook ineens nieuwe vrienden leren kennen en gemerkt dat oude vrienden altijd bij je blijven. Daar ben ik dankbaar voor.
Ik kan mijn handschoenen niet meer vinden, bedenk dat ik ze waarschijnlijk ergens voor Dinant onder een afdakje heb laten liggen, toen ik met Job schuilde voor de regen. Gelukkig heb ik die van Hisco nog.
De Ravel2 duurt lang, ik maak een grote omweg, vrees ik. Dan zie ik op een bord nog 1,5 km. Het begint ineens goed te regenen, toch nog maar regenkleding aan en om mijn rugzak doen.
Het is een grote troost als ik vlakbij mijn bestemming een welkomstcomité ' onder een boom zie staan. (foto) Zo kan andermans ellende toch een glimlach teweeg brengen! Het regent nog steeds.
Om 8u uit Dinant vertrokken, na een voortreffelijk ontbijt met croissants, brood en eigen gemaakte confiture.
Meneer Sax wordt geëerd, 202 jaar geleden alhier geboren. De stad staat vol saxofoons! Ik loop langs de Maas, de Goudkust begint hier, grote huizen, kasteeltjes met en zonder torens, echte kastelen...
Ik loop langs de N-weg langs de Maas, er is weinig verkeer. Ineens zie ik rechtsboven mij de oude spoorwegbedding met nog stukken rails. Bij een verlaagd gedeelte klim ik omhoog en loop verder langs het spoor, dat nu overwoekerd is met onkruid. Het loopt vrij gemakkelijk totdat ik in een soort braambos terechtkom.
Met stok en schoenen baan ik zo goed mogelijk een pad door het gewas dat gelukkig nog niet tot volledig wasdom is gekomen. Het gaat moeizaam, toch maar doorgaan. Ineens zijn de bramen op, ik kan weer gewoon lopen. Ik kom aan de achterkant van allerlei huizen langs de gewezen spoorlijn, die hoog boven mij uit tronen.
Links zie ik een stenen trapje omhoog, ik klauter naar boven en sta ineens naast een groot gebouw en zie recht tegenover mij een groot hek aan de weg, het staat open. Ik loop omlaag, zie rechts van mij een prachtig park en besef dat ik mij op oud-geld-terrein bevind. Het gebouw verandert in een groots kasteel en ik haast mij, zijnde een eenvoudige en bovendien weinig bemiddelde pelgrim, van dit adellijke grondgebied af.
Buiten het hek geeft een bord aan dat het park publiek bewandeld mag worden, althans tegen betaling. Ik heb 8euro bespaard!
Terug naar de weg, verderop blijkt de overgroeide spoorweg weer normaal geasfalteerd te zijn. Ik ben weer op de Ravel2 (L156). Waarom nu pas? denk ik, de adel heeft kennelijk geen behoefte aan een fietsroute achterlangs...
Ook deze Ravel is ideaal voor fietsers en hardlopers of wandelaars die haast hebben, net zo 'long and endless' als de Ravel2 vóór Namen. Het is saai, dus prima om allerlei gedachten in je hoofd te laten ronddansen.
Ik denk aan Job van gisteren, vandaag niet meer gezien, helaas. Hoe een naam een voorteken kan zijn, Nomen est Omen zeiden de Romeinen al. Helaas, hoe waar! In crisistijd alles, vrouw en bezit, kwijtraken... en als pelgrim weer naar jezelf op zoek gaan. Ja, ook ik ben veel kwijtgeraakt, heel veel zelfs.
Ze was het mooiste in mijn leven. Maar nu loopt ze toch ook mee, ook voor haar doe ik dit. Zij heeft veel moeten afzien, toch bleef ze positief en opgewekt. Hen heeft me laten zien hoe je ondanks alles toch vol vertrouwen en verwachting in het leven kan staan, zelfs als de onrechtvaardige dood je op de hielen trapt. Zo sterk wil ik ook zijn en net zo open als zij.
Ook ik ben op zoek naar wat voor mij in mijn leven belangrijk is. Er is zoveel veranderd. En net als Job heeft gemerkt dat voormalige klanten nu ineens vrienden zijn, heb ik ook ineens nieuwe vrienden leren kennen en gemerkt dat oude vrienden altijd bij je blijven. Daar ben ik dankbaar voor.
Ik kan mijn handschoenen niet meer vinden, bedenk dat ik ze waarschijnlijk ergens voor Dinant onder een afdakje heb laten liggen, toen ik met Job schuilde voor de regen. Gelukkig heb ik die van Hisco nog.
De Ravel2 duurt lang, ik maak een grote omweg, vrees ik. Dan zie ik op een bord nog 1,5 km. Het begint ineens goed te regenen, toch nog maar regenkleding aan en om mijn rugzak doen.
Het is een grote troost als ik vlakbij mijn bestemming een welkomstcomité ' onder een boom zie staan. (foto) Zo kan andermans ellende toch een glimlach teweeg brengen! Het regent nog steeds.
-
30 April 2016 - 01:08
Ilse:
Hoi Jaco, je bent al een eind op weg! Ik heb wel aan je gedacht met al die plensbuien...of eigenlijk gewoon winterse buien van de afgelopen weken. Het beloof droger en warmer worden de komende dagen. Succes weer en dat je maar veel aardige en behulpzame mensen zal ontmoeten. Liefs! -
30 April 2016 - 10:54
Denise :
Hallo Jaco, je bent inderdaad al een eind op weg. En ik hoop dat de komende dagen ook de weersvoorspellingen uitkomen want dat zou betekenen dat het droog, warmer en zonniger wordt. Wederom heb je bijzondere mensen ontmoet en ook tijd om van alles te reflecteren. Liefs -
30 April 2016 - 16:10
Hisco:
plots zit je in groot-brittanie??? (engelse vlag hangt uit) -
30 April 2016 - 18:04
Maaike:
ja dat dacht ik ook al opeens zit je in Hetherseth ,somewhere near Cambridge ! ik neem aan dat het een foutje is, je hebt weer veel meegemaakt en veel in gedachten geweest, zal je wel vaak gebeuren met zo'n pelgrims tocht, is ook fijn om de tijd te hebben deze laatste moeilijke jaren rustig door je gedachten te laten gaan, en een plaatsje te kunnen geven!
zo te horen wordt het weer droger en warmer, hoop het voor je , veel liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
