Dag 66: Santo Volto, kleine zaadjes, l'altroTorino

za 18juni
Rustdag, dus niet meer zwerven door de stad. Moeilijk, je loopt hier al snel een paar km. Ik ben op zoek naar het stempel van de aartsbisschoppelijke parochie van Torino. Het is redelijk te lopen, een stuk lungo Dora, de rivier die via Susa uit de Alpen komt. Langs de oever staan hoge bomen met sommige door de zon verlichte plekjes. Hier zaai ik wat super kleine zaadjes uit, die ik van mijn goede fee heb meegekregen, als herinnering aan Hen. Ik bewaar ook nog wat voor morgen als overbrugging naar haar verjaardag. Als ik verder loop word ik op een open plek plotseling geconfronteerd met een man die zichzelf injecteert in z'n dijbeen. Een (zijn?) vrouw staat even verder wat wezenloos, gelaten te wachten... De harde werkelijkheid, die zich in alle stilte achteraf voltrekt. Een andere, dodelijke kant van het leven. Het secretariaat van de parochie Santo Volto (Heilig Gelaat) is op zaterdag open. Ik word vriendelijk ontvangen, men wenst mij un buono viaggio! Hoe dicht is het heilige niet bij het profane aardse?
Ik ga terug naar huis, sla wat in voor de lunch, en dan weer die drukke kruispunten over waar je vol zelfvertrouwen de zebra op moet stappen. Een paar keer is me overkomen dat men op de zebra vlak langs me doorreed! Gelukkig zijn ook veel Italianen heer en dame in het verkeer (dit ter geruststelling van m'n oudste zoon). En ik moet eerlijk zeggen dat men heel hoffelijk is als ik in pelgrimstenue ( rugzak, stok, hoed) een zebra wil oversteken.
In mijn blog ontbreken nog veel foto's. Het internet is hier, ik zit nu in de hal, erg traag en ik val op een gegeven moment vrijwel in slaap boven m'n mobiel bij 't opladen van foto's. Kan ook zijn dat ik gewoon te moe ben. Moet eerder naar bed. Dus de foto's komen wel, maar wanneer?? Onderwijl trekt het dagelijkse onweer over. Ik maak ook nog een praatje met een jongeman uit New Zealand, hij wil wat van de wereld zien, hij was ook al in Amsterdam geweest. Dus dat komt dan wel goed. Ik ga zo nog naar de stad om wat te eten. Morgen een korte tocht naar Castiglione Torinese. Ik heb net mijn eerste telefoongesprek in het Italiaans gevoerd en ik ben welkom op het Instituto Figlie della Sapienza! (Dochters der Wijsheid!)
Ik ben vanavond nog naar het centrum geweest om wat te eten. Mijn kijk op Turijn is vanavond wel veranderd! Allemaal mensen i.p.v. auto's, wandelend, flanerend en luisterend naar muziek! Juist dit weekend is er een straatfestival met allemaal kleine bandjes, solisten, groepjes die muziek maken, zingen, acteren... Geweldig, wat een sfeer! Torino is plotseling gezellig, op de zaterdagavond. Eigenlijk echt Italiaans, zelfs de oude Romeinen hadden het al over de vrouwen die 'veniunt spectare et spectantur in illis' of zoiets. Zit nog in de genen. En ook nog lekker gegeten in la Cuite Bistrot, een kleine tent met enorme aanloop. Gelukkig ben ik als Hollander op tijd gaan zitten, aan het laatste vrije tafeltje.