Dag 83: Hoe steil, hoe duivels

di 5juli
Vandaag verder de bergen in. Rita, de zuster/non/suore, die goed Engels spreekt moet vandaag weer terug naar Roma, met de trein. Met Damian, de Argentijn en Stefania uit Salerno, in Campania, ga ik verder opstap. We gaan nu echt beginnen aan de oversteek van het gebergte!
Anders dan in de Alpen gaan de paden hier voortdurend op en neer, dat maakt het erg vermoeiend en er zijn paden die erg steil omhoog gaan en dito naar beneden. We klimmen van ruim 200m naar meer dan 800m! De zon schijnt, gelukkig lopen we veel door bos, af en toe een stukje weg. Ik hoor veel Italiaans dat voor mij allemaal veel te snel gaat, af en toe zeg of vraag ik ook iets in 't Italiaans of Engels. De Apennijnen zijn wel mooi, al die aparte bergen die achterelkaar oprijzen, prachtig! In de diepte beneden zie ik de grote rotsvormige Salti di Diavolo, de duivelssprongen. De afstand die we vandaag lopen is niet groot, ca. 20 km, maar het gaat om 't salire e scendere, stijgen en dalen, dat we er lang over doen. Tegen een uur of twee komen we in het ostello in Cassio aan. Op zo'n hoogte is het wel iets koeler, maar ook instabieler. Het rommelt in de lucht, we hebben net zelfs een hagelbui gehad. Het zijn donkere wolkencomplexen met blauwe lucht ertussen. Het ostello dat net buiten het dorp ligt, is bijzonder ingericht. Het staat werkelijk vol met allerlei spulletjes, maar ook met eten en drinken. Van alles wat, tot allerlei kazen en sterke drank aan toe! De baas legt uit dat hier iedereen z'n eigen eten kan klaar maken en ook morgen het ontbijt. Hij verwacht dan een offerta (je mag zelf bepalen hoeveel, dat kan in een spaarpot). We gaan eerst naar de bar aan de overkant voor koud bier van de tap en een lunch. Damian speelt 's avonds voor cuoco (kok) en bereidt een heerlijke pasta met de voorraden die hier zijn, terwijl Stefania de insalata (sla) verzorgt. Ik doe dadelijk de afwas. Even later zitten we met z'n drietjes te eten aan een grote tafel, nog vol met van alles. We doen ons te goed aan de wijn die klaar staat. Na het eten drinken we buiten nog een grappa en zien de zon in de verte achter het gebergte in volle pracht onder gaan. Het is hier mooi met wijde vergezichten en veel stilte. Ik ben in een bijzonder gezelschap! Morgen via Berceto door naar de pas van Cisa (1040m).