Dag 94: Weer samen
Door: Jaco
Blijf op de hoogte en volg Jaco
16 Juli 2016 | Italië, Ponte d'Arbia
za 16juli
Vandaag is het een stuk warmer, de zon is er weer en we gaan vrolijk op weg, de stad uit. Slechts één wolkje aan de lucht, ik heb mijn skistok gisteren bij de balie laten liggen en die is op dit vroege uur nog dicht! Ik zie 'm liggen, maar kan er niet bij. Daar gaat mijn Franse kleinood dat me vele keren uit de nood heeft geholpen. Het is mijn tweede stok al die ik kwijt raak. Ik was er graag Roma mee binnengelopen. È la vita! (Hen zou wat anders hebben gezegd...) Dus zonder stok verder. Tot op grote afstand is Siena in de verte te zien, hoog op de top van een heuvel met twee torens die overal bovenuit steken, de campanile van de Duomo, het hoogst liggende gebouw en de campanile van het stadhuis. Deze toren steekt overal bovenuit, de wedijver tussen de twee machten in die voorbije jaren, kerk en overheid. Het landschap is indrukwekkend, het golft maar door, naar alle kanten. Toscana is zo mooi! Tegen tweeën komen we aan bij het ostello, ondergebracht in een oud gebouw. We zijn de eersten.
In de loop van de dag komen er steeds meer, ik heb geen idee hoeveel hier willen slapen. Wij hebben in ieder geval onze eigen kamer geclaimed. Veel jonge Italianen starten niet al te ver van Roma en gaan vandaar lopen. De komende ostelli komen zo steeds voller te zitten.
's Avonds eten we gezamenlijk met een aantal jonge mensen die zij al eerder hebben ontmoet. De meiden maken het eten. Het is gezellig, al volg ik al dat Italiaans gepraat niet zo. Morgen naar Quirico d'Orcia.
Vandaag is het een stuk warmer, de zon is er weer en we gaan vrolijk op weg, de stad uit. Slechts één wolkje aan de lucht, ik heb mijn skistok gisteren bij de balie laten liggen en die is op dit vroege uur nog dicht! Ik zie 'm liggen, maar kan er niet bij. Daar gaat mijn Franse kleinood dat me vele keren uit de nood heeft geholpen. Het is mijn tweede stok al die ik kwijt raak. Ik was er graag Roma mee binnengelopen. È la vita! (Hen zou wat anders hebben gezegd...) Dus zonder stok verder. Tot op grote afstand is Siena in de verte te zien, hoog op de top van een heuvel met twee torens die overal bovenuit steken, de campanile van de Duomo, het hoogst liggende gebouw en de campanile van het stadhuis. Deze toren steekt overal bovenuit, de wedijver tussen de twee machten in die voorbije jaren, kerk en overheid. Het landschap is indrukwekkend, het golft maar door, naar alle kanten. Toscana is zo mooi! Tegen tweeën komen we aan bij het ostello, ondergebracht in een oud gebouw. We zijn de eersten.
In de loop van de dag komen er steeds meer, ik heb geen idee hoeveel hier willen slapen. Wij hebben in ieder geval onze eigen kamer geclaimed. Veel jonge Italianen starten niet al te ver van Roma en gaan vandaar lopen. De komende ostelli komen zo steeds voller te zitten.
's Avonds eten we gezamenlijk met een aantal jonge mensen die zij al eerder hebben ontmoet. De meiden maken het eten. Het is gezellig, al volg ik al dat Italiaans gepraat niet zo. Morgen naar Quirico d'Orcia.
-
16 Juli 2016 - 22:48
Maaike:
Wat gaat het toch vlug als je zo door loopt ben je volgend weekend in Rome !! Geweldig hoor Jaco , ik hoop dat je blog ook Dan door blijft gaan, geniet van je reis verslagen! -
19 Juli 2016 - 19:34
Denise :
Ok, haha, had ik net geschreven dat ik hoopte dat je je voeten wat rust zou gunnen in Sienna..ben je gewoon de volgende dag alsof het niets is weer op pad gegaan. Maar kan me voorstellen dat het ook leuk is om weer met Stefania en Damiaan op te lopen door dit prachtige landschap. Hier is het nu erg erg warm, ik hoop dat jij het daar iets minder warm hebt. Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
