Dag 77: De ongrijpbare Italiaanse tijd - Reisverslag uit Orio Litta, Italië van Jaco Robijn - WaarBenJij.nu Dag 77: De ongrijpbare Italiaanse tijd - Reisverslag uit Orio Litta, Italië van Jaco Robijn - WaarBenJij.nu

Dag 77: De ongrijpbare Italiaanse tijd

Door: Jaco

Blijf op de hoogte en volg Jaco

29 Juni 2016 | Italië, Orio Litta

wo 29juni
Een bewolkte lucht, voor het eerst sinds vele dagen, als ik om 8u op weg ga. Het traject naar Orio Litta is niet lang. Een half uurtje later vindt de zon al een gaatje en zet de doorbraak in. Om 10u is het behoorlijk warm.
Het landschap is ineens veranderd, de uitgestrekte rijstvelden zijn verdwenen, nu zijn het manshoge maisvelden, afgewisseld met graan.
Links van mij zie ik heuvels met wijngaarden tegen de hellingen.
De dorpen waar ik doorheen loop zijn soms maar een paar straten breed. Aan de buitenkant liggen grote, vrijstaande huizen met tuinen en hekken of muren, waar achter honden huizen. Soms pikken ze je geur al vele meters van te voren op en beginnen ze met hun, voor een pelgrim, onaangename geluidsproductie. De eerste hond steekt de volgende aan, enzovoorts.
Kwalijker nog zijn de loeders die wachten op het moment dat je passeert en het dan plotseling op een brullen zetten. Al meerdere keren ben ik een meter zijwaarts gesprongen met mijn overgebleven haren rechtovereind!
In het centrum zijn de huizen tegen elkaar aangebouwd en in verschillende tinten opgefleurd.
Veel van die, ook grote, huizen hebben een poort of onderdoorgang, waarachter nog weer een of twee andere huizen liggen. Hier is ruimte zat!

Vanochtend, bij het passeren van een dorp, valt me iets op dat ik al eerder heb gemerkt. Een kerkklok slaat het hele uur als het nog maar het halve is. Even later een andere klok die wel goed slaat. In dit dorp begon een klok 10u te slaan, maar kwam niet verder dan 5, toen was het even stil en begon die (of een andere klok??) weer te slaan, kwam tot 6. Weer hoorde ik een andere klok die niet verder dan 3 kwam! Even later dacht ik, nu gaat het gebeuren..., maar de klok stopte bij 7.
Is dit een voorbeeld van de onbezorgdheid van de Italiaan dat de tijd er niet zo toe doet, alles duurt hier toch al veel langer dan bij ons? Of zijn de klokken niet onderhouden in dit economisch-problematisch tijdsgewricht?
Is dit één grote kreet om hulp vanuit Rome, om te zorgen dat het hier allemaal gelijk loopt? Dat kan dan nog lang gaan duren, want Rome heeft het nu veel te druk met de plaats over te nemen van de UK in de as van Europa.
Misschien moet Brussel dit tijdsprobleem rechtstreeks oplossen. Ik bedenk me dat het geen onbezorgdheid kan zijn, althans...
Het zou in schrille tegenspraak zijn met het veiligheidsgevoel hier. Al die mooie, grote huizen met tuinen en hekken en honden worden ook nog videogesurveilleerd!
Zelfs bij kleine dorpen word je verwelkomd met een bord dat je in de gaten wordt gehouden. Dat is hier een megabusiness. In de centra van alle steden en vele dorpen hangen overal camera's. Maar wie bewaakt díe?

Aangekomen in Orio Litta, zoek ik de piazza (plein) waar ik moet zijn en word daar meteen door een vrouw aangesproken of ik hier kom slapen en de pelgrim ben die had gebeld. Ze leidt me meteen in het gebouw, naast haar huis, uitgebreid rond.
Alles gaat in het Italiaans, de enige taal die ze spreekt. Steeds als ze ziet dat ik 't niet begrijp, zegt ze het nog een keer.
Het ziet er mooi uit, er kunnen hier veel mensen slapen en beneden, via een lift, zijn meerdere douches. Alles ziet er prachtig en gloednieuw uit!
De beheerder komt later nog, zegt ze. Douchen, kleren uitspoelen en ophangen. Ik ga wat liggen.
Er komen nog meer mensen, eerst een Duitse jongeman en daarna een Italiaans echtpaar, dat alleen Italiaans spreekt. Zij gaan morgen ook richting Piacenza en nemen, net als ik de traghetto (veerboot) naar de andere kant van de Po die hier zo breed is als de zee, naar men zegt.
Ze bellen vanavond naar de veerman voor een afspraak morgenochtend om 9.30u. Het kan niet eerder.
Het is nog geen uur lopen naar de Po, ik hoef er niet vroeg uit. Ondertussen maak ik ook kennis met de beheerder, een gewezen basisschoolleerkracht die nu hier tot burgemeester is gekozen. Met hem is het gemakkelijker communiceren, hij spreekt ook Frans en Engels.
Hij vertelt dat Orio al Romeinse wortels heeft en door benedictijnen die hier het gebied rond de Po hebben ontgonnen, verder is ontwikkeld. Het is nu een gemeenschap van twee dorpen, Orio Litta.

  • 29 Juni 2016 - 17:34

    Johan:

    Dat vroeg ik mij inderdaad al langer af: heb je bij zulke lange tochten nooit last van honden? En zitten ze wel altijd vast? Zelf had ik daar in't verleden slechte ervaringen mee.
    Succes alvast morgen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jaco

Ik loop als pelgrim naar Rome, een wens die ik al 20 jaar koester, geïnspireerd door Rein Bloem, "De weg der wonderen", 1998, en later door Dick de Boer, "Emo's Reis", 2011, samen met de populaire versie "Emo's Labyrint". Voor Henny

Actief sinds 06 April 2016
Verslag gelezen: 230
Totaal aantal bezoekers 30857

Voorgaande reizen:

14 April 2016 - 31 Juli 2016

De Weg is het Doel

Landen bezocht: