Dag 98: Hier was ik

wo 20juli
De tocht gaat vandaag naar Bolsena aan het Lago di Bolsena. Hen en ik hebben daar drie jaar geleden gekampeerd. Het was toen vrij slecht weer, stormachtig en koud. Geen zwemweer. Hoe anders is het nu.
Stefania en ik lopen nu samen met het groepje jongelui, twintigers en begin dertig. Ze heeft echt ander gezelschap gevonden en bemoeit zich minder met mij. Later begreep ik dat het allemaal een uitvloeisel was van het vertrek van Damian. Het was even een moeilijke tijd voor haar.
Het dringt bij ons langzamerhand steeds meer door dat we Roma naderen. Het is niet meer iets dat heel ver weg is, maar een doel dat in zicht komt. Ik ga er ook meer over nadenken. Er moet nog wel wat geregeld worden voor Roma. Hoe lang blijf ik nog, waar moet ik slapen? Hoe ga ik terug?

We komen in een plaatsje waar de weg in de verte ineens lijkt te verdwijnen. Als we de weg aflopen in de richting van het verdwijnpunt, doemt vlak boven de weg plotseling iets donkerblauws in de lucht op: het meer! Het is een mooi gezicht, dat grote vulkaanmeer in de diepte. Eerst foto's maken, dan lopen we verder. We ontmoeten daar ook weer Giovanna en Carlo. We komen in de buurt van Bolsena. Het is snel gegaan. Net alsof we elke dag iets sneller lopen dan de dag ervoor. We bereiken Bolsena via de bovenstad, het gedeelte waar zich de burcht bevindt. Het uitzicht over het meer is groots. Ja, ik herken heel veel. Ik ga door naar beneden en loop als vanzelf in de goede richting. Door nauwe straatjes en strategisch aangelegde poorten kom ik beneden in het oude centrum van de stad. Even later komt de rest er aan.
Ik weet nog precies hoe we naar de Duomo en het ostello moeten lopen. Het grote Via Francigenabord op het kerkplein staat er nog. Ik heb het toen aan Hen laten zien en gezegd dat ik daar, wijzend naar de kerk, bij de nonnetjes zou gaan slapen. Nu ben ik echt hier!
Het is nog vroeg in de middag, we gaan naar het meer om te zwemmen. Vlakbij de toegangsweg is het erg druk met veel strandtenten aan de waterkant. We zoeken een rustiger plekje op het gras. Het is heerlijk water, je kunt een heel eind het meer in lopen voor je onder water dreigt te verdwijnen. We zijn hier weer even pelgrim-af. 's Avonds eten we met de hele groep, het is erg gezellig. Morgen vroeg op, we verlaten het meer en gaan dan naar Viterbo. Het wordt een lange wandeling.