Dag 32: La choue blanche
Door: Jaco
Blijf op de hoogte en volg Jaco
15 Mei 2016 | Frankrijk, Mormant
zo 15 mei
Deze Pinksterzondag in Chateauvillain ga ik naar de dienst in de plaatselijke Notre Dame samen met Jan, medepelgrim naar Rome, uit Nagele. Het plein voor de kerk wordt nieuw aangelegd, erg mooi. De kerk zelf is oud en veel fresco's zijn helaas aan 't verdwijnen of helemaal weg. Het was niet echt warm. Mijn eerste Franse mis.
Veel mensen begroeten elkaar met twee zoenen, voornamelijk ouderen. Ik merk dat er toch veel gebeurt tussen mensen onderling. Er wordt gezongen wat mij niet meer zoveel zegt. Dit in tegenstelling tot mijn medepelgrim Jan, die juist veel steun ondervindt in z'n geloof.
Interessante boeken die ook dit thema beroeren zijn "De gemankeerde nieuwmensch" van Hans Boutelier en "Pelgrim zonder God" van Herman Vuijsje.
Na de mis lopen we vooral door de bossen en praten over ontwikkeling, cultuur, invloed van de kerk daarop, de mis van vanochtend.
Om wat te eten zoeken we een plekje, dat duikt ineens op, met tafel en bank. Er zit al iemand. Hij nodigt ons uit erbij te komen zitten, we vertellen ons verhaal en hij blijkt een neef te zijn van onze nieuwe gastvrouw, ook in het dorpje (minder dan 30 inwoners) waar we naar toegaan te zijn geboren.
We moeten La Choue blanche, streekbier, met hem drinken, dus maar een klein slokje genomen, want wij moeten nog een stukje gaan!
Zo kom je weer iemand tegen...
In de Gîte bij onze gastvrouw zitten we nu met 6 man: 3 Italianen, 1 Belg en 2 Hollanders! We hebben konijn van de gastvrouw zelf gegeten, heerlijk.
Tenslotte nog een puzzeltje van mijn goede fee:
18 18 14 - 8 8 17 - 10 21 18 8 23 - 25 4 17 - 13 4 6 18 - 7 4 10 !
Deze Pinksterzondag in Chateauvillain ga ik naar de dienst in de plaatselijke Notre Dame samen met Jan, medepelgrim naar Rome, uit Nagele. Het plein voor de kerk wordt nieuw aangelegd, erg mooi. De kerk zelf is oud en veel fresco's zijn helaas aan 't verdwijnen of helemaal weg. Het was niet echt warm. Mijn eerste Franse mis.
Veel mensen begroeten elkaar met twee zoenen, voornamelijk ouderen. Ik merk dat er toch veel gebeurt tussen mensen onderling. Er wordt gezongen wat mij niet meer zoveel zegt. Dit in tegenstelling tot mijn medepelgrim Jan, die juist veel steun ondervindt in z'n geloof.
Interessante boeken die ook dit thema beroeren zijn "De gemankeerde nieuwmensch" van Hans Boutelier en "Pelgrim zonder God" van Herman Vuijsje.
Na de mis lopen we vooral door de bossen en praten over ontwikkeling, cultuur, invloed van de kerk daarop, de mis van vanochtend.
Om wat te eten zoeken we een plekje, dat duikt ineens op, met tafel en bank. Er zit al iemand. Hij nodigt ons uit erbij te komen zitten, we vertellen ons verhaal en hij blijkt een neef te zijn van onze nieuwe gastvrouw, ook in het dorpje (minder dan 30 inwoners) waar we naar toegaan te zijn geboren.
We moeten La Choue blanche, streekbier, met hem drinken, dus maar een klein slokje genomen, want wij moeten nog een stukje gaan!
Zo kom je weer iemand tegen...
In de Gîte bij onze gastvrouw zitten we nu met 6 man: 3 Italianen, 1 Belg en 2 Hollanders! We hebben konijn van de gastvrouw zelf gegeten, heerlijk.
Tenslotte nog een puzzeltje van mijn goede fee:
18 18 14 - 8 8 17 - 10 21 18 8 23 - 25 4 17 - 13 4 6 18 - 7 4 10 !
-
15 Mei 2016 - 23:23
Hermien:
Gite staat op een prachtig plekje Jaco
-
16 Mei 2016 - 10:39
Johan:
Er zitten in Châteauvillain al net zo weinig mensen in de kerk als bij ons.....
-
16 Mei 2016 - 10:50
Piet:
Het gaat prima, Jaco! Goed zo! En de geest van Pinksteren is merkbaar. Mooi te merken hoe je helemaal met je tocht en wat je in het moment meemaakt bezig bent en dat defect niet doorkomt. Bonnie route!
-
16 Mei 2016 - 10:50
Piet:
De rest -
16 Mei 2016 - 17:28
Fred:
Ook een groet van mij. Dag. 9 21 8 7 -
16 Mei 2016 - 19:39
Aalt Riezebos:
Hoi Jaco - hedendaagse pelgrim,
Dit weekend is het Pinksteren. Herdacht en gedacht wordt dan aan de uitstorting van de Geest. Jouw verslag van lezend roept dat bij mij een aantal vragen op. Zeker als je het hebt over je medepelgrim uit Nagele.
Doe er maar mee wat je wilt...
Hedendaagse pelgrims voelen m.i. Zich veelal minder dan hun voorgangers verbonden met de Ander - een hoger en abstract beginsel- en meer met de anderen, gelijkgestemde mensen door de eeuwen heen; of zij maken tussen deze twee weinig onderscheid meer. Je bent nu ca een maand onderweg. Hoe sta jij hierin?
Was de aanleiding omgeving pelgrimeren in de ME onderdeel van een erkende geloofspraktijk, voor de hedendaagse pelgrims ligt m.i. de motivatie in een persoonlijke ambitie en/ behoefte. Een motivatie die introverter is dan bij hun voorgangers in de ME.
Heb jij dat voor jezelf intussen helder kunnen krijgen?
Al lezend en -een poging van mijn kant achter je verslag te kijken- merk ik een eigen beleven van je, namelijk onderdeel te zijn van een lange, betekenisvolle traditie. Anders ga je immers niet op pad?!
In hoeverre voel jij een verbondenheid met deze voorgangers van je? Levert je dat ook persoonlijk wat op? En zo ja wat?
Nou ja, zo maar wat vragen.
Ben ik te veel aan het invullen? En is jouw voortgang meer een fysieke en 'gewoon doen'?
Doe er maar mee wat je wilt. Wellicht ben je met andere gedachten bezig....
Sterkt met de weg vooruit en naar binnen....
Aalt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
