Dag 48: .... dit is genieten
Door: Jaco
Blijf op de hoogte en volg Jaco
31 Mei 2016 | Frankrijk, Chaumont
di 31mei
Het regent, ik trek nu al mijn regenspullen aan, poncho + broek!
Gisteren/vannacht alles gedroogd en sokken flink gewassen, er kwam van alles vanaf.
Ik kom ook tot de ontdekking dat mijn geplande route weer te lang was. Dus opnieuw naar mogelijk onderdak gezocht op betere afstand.
Via de site van het Office du Tourisme van Frangy kwam ik aan een paar alternatieven in Chaumont, een dorp iets hoger gelegen dan Frangy, waar zelf niets te vinden was. Drie mailtjes stuur ik en ik bel ook nog, maar de verbinding valt af en toe weg en daarna wordt niet meer opgenomen. Ik vertrouw erop dat als ik in Chaumont kom, het goed gaat.
Het is inmiddels vrijwel droog geworden, maar ik durf mijn spullen niet uit te doen. Dan zul je zien... In vol ornaat loop ik naar beneden, naar de rivier. Daarna Bellegarde uit, de berg op. Daar achter ligt ergens mijn doel van vandaag. Dus eerst omhoog, hier is eigenlijk geen vlakke weg te vinden. Bij de calvaire de smalle weg links omhoog. En die blijft maar omhoog lopen.
Dan een bospad op dat ineens wordt versperd door een hekwerk met prikkeldraad. Maar je kunt 'm wegduwen en even later sta ik weer op zo'n Alpenweide en ben ik mijn pad kwijt. Met gps en goed kijken meen ik toch iets padachtigs te zien. Zo loop ik weer vol goede moed verder.
In korte tijd ben ik al weer enkele honderden meters gestegen. Gelukkig geldt: na stijgen komt dalen. En dat gebeurt.
Dan sta ik tot mijn verrassing ineens voor een lange hangbrug. Beneden stroomt een brede rivier. Dat had ik niet verwacht! Kennelijk kom je in de bergen nog wel eens voor onverwachte ontmoetingen te staan. Het is mannelijk en begint met een R en eindigt in de Méditerranée.
Ik loop de brug over, kijk naar links en rechts en ook naar beneden en kom aan de overkant in een bos terecht, nog nat van (eer)gisteren. Het bospad slaat af en ik zie een bruggetje over een snelstromend riviertje dat graag naar z'n grote broer wil.
Aan de overzijde zie ik het steilste bospad ooit. En als ik me naar boven werk, zie ik ook dat het eerder een soort waterval is bij aanwezigheid van water. Vandaag gelukkig niet.
Het kost me veel moeite naar boven te komen via de smalle bedding. Leuk voor je kleinkinderen om te doen, maar ik kijk er liever naar. Was het gister van buitenaf, nu komt het vocht van binnenuit. Weer nat.
Bovenaan kom ik op iets als een Alpenweide terecht. Ik loop verder. Het blijft droog en het uitzicht is overweldigend. Wolken hangen zwaar over de bergen omlaag en er stijgen kleinere wolkjes op langs de hellingen.
Steeds beter kun je de bergen zien en ontwaar je daar achter nog weer hogere bergen.
Een goed gevoel doorstroomt me, dat ik hier zomaar in mijn eentje in die wijde wereld mag lopen! Ik voel me bevoorrecht.
Het dorpje Chaumont, even boven Francy, is een stil bergdorpje in de Haute-Savoie. Ik zit bij een echtpaar in een vrij groot huis aan de rand van het dorp. Ze zijn een halteplaats voor Compostelagangers, die vanuit Genève of verder via Frangy, Grenoble naar le Puy gaan. Ik eet apart boven, zij eten met hun twee kleinkinderen beneden. Het contact is dus gering. Mijn kamer heeft uitzicht op de Mont Blanc. Ik zie 'm alleen niet.
Het regent, ik trek nu al mijn regenspullen aan, poncho + broek!
Gisteren/vannacht alles gedroogd en sokken flink gewassen, er kwam van alles vanaf.
Ik kom ook tot de ontdekking dat mijn geplande route weer te lang was. Dus opnieuw naar mogelijk onderdak gezocht op betere afstand.
Via de site van het Office du Tourisme van Frangy kwam ik aan een paar alternatieven in Chaumont, een dorp iets hoger gelegen dan Frangy, waar zelf niets te vinden was. Drie mailtjes stuur ik en ik bel ook nog, maar de verbinding valt af en toe weg en daarna wordt niet meer opgenomen. Ik vertrouw erop dat als ik in Chaumont kom, het goed gaat.
Het is inmiddels vrijwel droog geworden, maar ik durf mijn spullen niet uit te doen. Dan zul je zien... In vol ornaat loop ik naar beneden, naar de rivier. Daarna Bellegarde uit, de berg op. Daar achter ligt ergens mijn doel van vandaag. Dus eerst omhoog, hier is eigenlijk geen vlakke weg te vinden. Bij de calvaire de smalle weg links omhoog. En die blijft maar omhoog lopen.
Dan een bospad op dat ineens wordt versperd door een hekwerk met prikkeldraad. Maar je kunt 'm wegduwen en even later sta ik weer op zo'n Alpenweide en ben ik mijn pad kwijt. Met gps en goed kijken meen ik toch iets padachtigs te zien. Zo loop ik weer vol goede moed verder.
In korte tijd ben ik al weer enkele honderden meters gestegen. Gelukkig geldt: na stijgen komt dalen. En dat gebeurt.
Dan sta ik tot mijn verrassing ineens voor een lange hangbrug. Beneden stroomt een brede rivier. Dat had ik niet verwacht! Kennelijk kom je in de bergen nog wel eens voor onverwachte ontmoetingen te staan. Het is mannelijk en begint met een R en eindigt in de Méditerranée.
Ik loop de brug over, kijk naar links en rechts en ook naar beneden en kom aan de overkant in een bos terecht, nog nat van (eer)gisteren. Het bospad slaat af en ik zie een bruggetje over een snelstromend riviertje dat graag naar z'n grote broer wil.
Aan de overzijde zie ik het steilste bospad ooit. En als ik me naar boven werk, zie ik ook dat het eerder een soort waterval is bij aanwezigheid van water. Vandaag gelukkig niet.
Het kost me veel moeite naar boven te komen via de smalle bedding. Leuk voor je kleinkinderen om te doen, maar ik kijk er liever naar. Was het gister van buitenaf, nu komt het vocht van binnenuit. Weer nat.
Bovenaan kom ik op iets als een Alpenweide terecht. Ik loop verder. Het blijft droog en het uitzicht is overweldigend. Wolken hangen zwaar over de bergen omlaag en er stijgen kleinere wolkjes op langs de hellingen.
Steeds beter kun je de bergen zien en ontwaar je daar achter nog weer hogere bergen.
Een goed gevoel doorstroomt me, dat ik hier zomaar in mijn eentje in die wijde wereld mag lopen! Ik voel me bevoorrecht.
Het dorpje Chaumont, even boven Francy, is een stil bergdorpje in de Haute-Savoie. Ik zit bij een echtpaar in een vrij groot huis aan de rand van het dorp. Ze zijn een halteplaats voor Compostelagangers, die vanuit Genève of verder via Frangy, Grenoble naar le Puy gaan. Ik eet apart boven, zij eten met hun twee kleinkinderen beneden. Het contact is dus gering. Mijn kamer heeft uitzicht op de Mont Blanc. Ik zie 'm alleen niet.
-
31 Mei 2016 - 22:34
Johan:
Die hond trekt een stuk sneller op dan mijn ouwe eend van destijds . :-)
-
01 Juni 2016 - 17:57
Noud Maas:
7 8 - 21 11 18 17 8 ? -
01 Juni 2016 - 19:23
Cor:
Dag Jaco,
Na het afscheid nemen van Richard begon de reis zonder boekje, paden met aanwijzingen, 'pelgrimonderkomens' en, last but not least, gesprekken met lotgenoten. Ik ging er vanuit dat het nu aanzienlijke lastiger zou worden daar je op jezelf teruggeworpen wordt. Maar je hebt toch veel personen ontmoet met affiniteit met het pelgrimgebeuren en veel, interessante gesprekken gevoerd.
Wij zijn nu met onze Eriba op pad. We hebben een wandeltocht door een heuvelachtig bos gemaakt (delen met 10%) en wel m.b.v GPS. We hebben dezelfde ervaringen als jij gehad maar dan voor maar één dag, jij komt dit nu meerdere dagen tegen. Proficiat hoe je daar mee omgaat. Je komt echter wel weer op unieke plekken met schitterend uitzicht.
Evenals jij herinneren we ons vorig jaar zeer goed. Wij waren in Spanje/Portugal toen we Henny 's mail kregen met de keuze voor kwaliteit boven kwantiteit. We hebben nog een kaarsje aangestoken in de kathedraal van Santiago de Compostela. Daar hebben we ook pelgrims ontmoet.
We zijn toen eerder naar Frankrijk gegaan om altijd op tijd terug te kunnen zijn.
Het weer zit niet erg mee. Het regent wel erg veel tijdens je tocht. We hopen op een snelle weersomslag waarbij het misschien af en toe wel te warm is. Maar zweetdruppels zijn toch altijd beter dan regendruppels. I bedoel natuurlijk niet het zweten/transpireren in een regenpak. Wellicht verstandig om af en toe twee dagen ergens te slapen om wat bij te komen van alle nattigheid en de botten even te verwarmen?
Het is verbazenwekkend de afstand je al hebt afgelegd. Zoals reeds opgemerkt, je bent al over de helft dus de optimist zegt: nog een klein stukje.
Veel liefs van Anke en een stevige groet van Cor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
