Dag 96: Een baddag
Door: Jaco
Blijf op de hoogte en volg Jaco
20 Juli 2016 | Italië, Radicofani
ma 18juli
Als we door het stadje lopen is het erg stil. Links zie ik een poort, ik loop er onderdoor en kom in een binnenplaats van een oud gebouw. Het blijkt een hospitaal te zijn geweest, oorspronkelijk uit de 14e eeuw. Op een deur staat iets opmerkelijks geschreven!
We besluiten eerst een stuk te lopen en dan pas een bar te zoeken voor ontbijt.
De zon komt op. Het is een prachtig gezicht! Na een uur lopen komen we in Bagno en nog iets. Het is een heuse badplaats in de bergen met thermale bronnen. Het warme water wordt geloosd in een groot open bad. Op de hoek is een bar waar je echte losse thee kunt krijgen, het is hier allemaal erg verzorgd. Een schattig plaatsje, helemaal gericht op het bad!
Er wacht ons nu een vrij zware wandeling, we gaan van ca 300m naar 800m. We lopen veel over paden met mooie uitzichten. In de verte zie ik een kasteel hoog op een berg, daar moeten we ergens uitkomen. Het landschap is hier al aan 't veranderen, de typische hoog golvende Toscaanse heuvels zijn hier wat vlakker geworden. Het gebied oogt meer verlaten. We naderen de rand van Toscana.
Uiteindelijk komen we tegen vieren in Radicofani aan. Het is een fraai bergstadje met veel oude huizen. Ik ben in de klim omhoog een stuk achteropgeraakt, maar kan het ostello tegenover de kerk wel vinden. Het wordt door de broederschap van St. Jacques gerund, allemaal vrijwilligers.
Deze mensen zijn bijzonder behulpzaam en hanteren eigen rituelen. Zo dadelijk is er eerst een voetwassing en daarna het avondeten.
De man en de vrouw, beide vrijwilligers, van de broederschap doen een speciale zwarte cape om met een schelp erop geborduurd, hij legt uit waarom zij dit Bijbels ritueel uitvoeren en samen wassen ze achtereenvolgens onze voeten in een grote kom met wat water en hij geeft dan steeds een kus op de voet. Hier ontmoet ik ook weer het Italiaanse stel Giovanna en Carlo van de oversteek van de Po.
Na de reiniging begint la cena. Zij hebben alles voor ons klaar gemaakt. Wij zitten aan een lange tafel, het is gezellig. Deze mensen stellen zich uiterst dienstbaar op! Morgen naar Acquapendente in Lazio.
Als we door het stadje lopen is het erg stil. Links zie ik een poort, ik loop er onderdoor en kom in een binnenplaats van een oud gebouw. Het blijkt een hospitaal te zijn geweest, oorspronkelijk uit de 14e eeuw. Op een deur staat iets opmerkelijks geschreven!
We besluiten eerst een stuk te lopen en dan pas een bar te zoeken voor ontbijt.
De zon komt op. Het is een prachtig gezicht! Na een uur lopen komen we in Bagno en nog iets. Het is een heuse badplaats in de bergen met thermale bronnen. Het warme water wordt geloosd in een groot open bad. Op de hoek is een bar waar je echte losse thee kunt krijgen, het is hier allemaal erg verzorgd. Een schattig plaatsje, helemaal gericht op het bad!
Er wacht ons nu een vrij zware wandeling, we gaan van ca 300m naar 800m. We lopen veel over paden met mooie uitzichten. In de verte zie ik een kasteel hoog op een berg, daar moeten we ergens uitkomen. Het landschap is hier al aan 't veranderen, de typische hoog golvende Toscaanse heuvels zijn hier wat vlakker geworden. Het gebied oogt meer verlaten. We naderen de rand van Toscana.
Uiteindelijk komen we tegen vieren in Radicofani aan. Het is een fraai bergstadje met veel oude huizen. Ik ben in de klim omhoog een stuk achteropgeraakt, maar kan het ostello tegenover de kerk wel vinden. Het wordt door de broederschap van St. Jacques gerund, allemaal vrijwilligers.
Deze mensen zijn bijzonder behulpzaam en hanteren eigen rituelen. Zo dadelijk is er eerst een voetwassing en daarna het avondeten.
De man en de vrouw, beide vrijwilligers, van de broederschap doen een speciale zwarte cape om met een schelp erop geborduurd, hij legt uit waarom zij dit Bijbels ritueel uitvoeren en samen wassen ze achtereenvolgens onze voeten in een grote kom met wat water en hij geeft dan steeds een kus op de voet. Hier ontmoet ik ook weer het Italiaanse stel Giovanna en Carlo van de oversteek van de Po.
Na de reiniging begint la cena. Zij hebben alles voor ons klaar gemaakt. Wij zitten aan een lange tafel, het is gezellig. Deze mensen stellen zich uiterst dienstbaar op! Morgen naar Acquapendente in Lazio.
-
20 Juli 2016 - 23:19
Tjeerd De Boer:
De badplaats speelt een centrale rol in Nostalghia, een prachtige film van Tarkovski; dat je daar dan 'zomaar' langs kan lopen -
21 Juli 2016 - 01:05
Dick De Groot:
Hoi Jaco,
Zojuist heb ik je verslag van vandaag gelezen. Daarmee ben ik weer helemaal bij. Van de elkaar overtroevende familiehoofden die elkaar met hun torens in San Giminiano probeerden te overtroeven (wie heeft de langste?), een spelletje dat inmiddels wereldwijd gespeeld wordt, via de Campo van Siena richting Terni en Rome. Ik kijk uit naar de verslagen van de komende dagen. De drijfveer om er te komen is er steeds geweest, of het nu om de weg gaat of de bestemming. Voor mij is het gelukzalige van reizen goed uit te drukken met het Engelse woord 'suspense', zowel in de betekenis van 'spanning' als 'zweven'. Dat gelukzalige is dan 'de spanning te zweven tussen vertrek en aankomst', leven in een toestand van onbestemd zijn.
-
22 Juli 2016 - 15:37
Denise :
Wat een bijzondere ervaring om zo'n voetmassage te krijgen...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
