Dag 19: Michèle de Liege
Door: Jaco
Blijf op de hoogte en volg Jaco
02 Mei 2016 | Frankrijk, Signy-l'Abbaye
2mei
Mijn gastvrouw maakte voor m'n lunch un pain au omelet, dus met een goed ontbijt kan ik er weer tegen. Het wordt een mooie wandeling met veel zon. Ik ga via de vestingwerken van Rocroi naar het zuiden. Volgens mijn boekje moet ik door de tunnels van de Wallen!Eerst zie ik geen enkele tunnel, maar na wat heen en weer geloop (Rocroi is klein) zie ik een donker gat in de zuidelijke wal. Ja hoor, ik zie een stenen trap omlaag gaan en ik ga mee en kom in de met gras begroeide ruimte tussen de binnenste en een buitenwal terecht. Ik zie nog zo'n donker gat, duik er ook in en kom in de volgende tussenruimte terecht met de buitenste wal. Het gras staat hoog, dus ik zie het moeras voor m'n voeten pas toen ik er midden in stond. Gelukkig kwam het water nog net niet in mijn schoenen, maar al spetterend bereik ik de buitenwal waar een stenen trap naar boven loopt en ik ook. Mijn eerste avontuur al op de vroege ochtend! Gewoon doorlopen, denk ik, alles droogt vanzelf wel en de zon schijnt. Weer loop ik volgens het boekje en kom op een bospad terecht dat omhoog gaat en waarover een riviertje naar beneden stroomt. Langs de zijkanten heen en weer springend probeer ik het paadje stroomopwaarts te volgen. Uiteindelijk blijkt 't het beste om gewoon via de bedding van het stroompje naar boven te lopen. Dus even niet meer via het bos lopen, denk ik.Ik loop het bos uit en zie iemand met een grote rugzak voor mij uit lopen. Een andere pelgrim, denk ik. Het blijkt Michèle uit Liege (Luik) te zijn. Ze is op weg naar Compostela, mijn tweede pelgrimontmoeting!
Samen lopen we verder, we moeten dezelfde kant op. We besluiten een deel van de (Compostela)route af te snijden en dus een kortere, snellere route te nemen. We missen daardoor het Lac de Vielle Forges, waar Hen en ik jaren geleden samen met Fred en Nel naar de zonsverduistering hebben gekeken. Dat moment waarop alles ineens donker werd en de vogels stil vielen, je hoorde eigenlijk alleen je eigen hart kloppen. Het moment dat alles even stil stond. Ondertussen praten we samen verder. Oui, tout en francais! Zij sprak geen Nederlands en ik greep natuurlijk de gelegenheid aan om mijn Frans verder op te halen... Het is gezellig om zo te kletsen, ze is aardig. En al pratend let je ook niet op de tijd en hoelang alles nog duurt. Let wel: alles in het Frans! Het lijkt wel of ik steeds meer in het Frans ga denken, maar echt goed is anders... Ze vertelt dat ze al vaker heeft gelopen, in februari nog van Luik naar Kortrijk. Nu heeft ze vrij genomen om tot in juni door te lopen. Voor mij is het la première fois! Doordat we wat afsnijden lopen we verder dan zij heeft gepland, maar heel veel meer dan 15-20km kan ze eigenlijk (nog) niet aan. Vanaf Luik is het iets korter dan vanaf Delft... In Remilly nokt ze af, nog even een selfie met mij en een dikke omhelzing en ik ben weer on the road. Het is nog steeds prachtig weer, verre vergezichten, stille weggetjes, het voelt goed. Nog even doorzetten, eerst Neufmaison, heb het niet nageteld, dan Malgrétout en tenslotte la Faluel. Daar ontmoet ik opnieuw mijn medepelgrim Job! Ook Jannie uit Gemert is er, iedereen om z'n eigen reden. We slapen bij een Belg uit Antwerpen die hier in nowhereland in retraite is. Morgen weer verder.
Mijn gastvrouw maakte voor m'n lunch un pain au omelet, dus met een goed ontbijt kan ik er weer tegen. Het wordt een mooie wandeling met veel zon. Ik ga via de vestingwerken van Rocroi naar het zuiden. Volgens mijn boekje moet ik door de tunnels van de Wallen!Eerst zie ik geen enkele tunnel, maar na wat heen en weer geloop (Rocroi is klein) zie ik een donker gat in de zuidelijke wal. Ja hoor, ik zie een stenen trap omlaag gaan en ik ga mee en kom in de met gras begroeide ruimte tussen de binnenste en een buitenwal terecht. Ik zie nog zo'n donker gat, duik er ook in en kom in de volgende tussenruimte terecht met de buitenste wal. Het gras staat hoog, dus ik zie het moeras voor m'n voeten pas toen ik er midden in stond. Gelukkig kwam het water nog net niet in mijn schoenen, maar al spetterend bereik ik de buitenwal waar een stenen trap naar boven loopt en ik ook. Mijn eerste avontuur al op de vroege ochtend! Gewoon doorlopen, denk ik, alles droogt vanzelf wel en de zon schijnt. Weer loop ik volgens het boekje en kom op een bospad terecht dat omhoog gaat en waarover een riviertje naar beneden stroomt. Langs de zijkanten heen en weer springend probeer ik het paadje stroomopwaarts te volgen. Uiteindelijk blijkt 't het beste om gewoon via de bedding van het stroompje naar boven te lopen. Dus even niet meer via het bos lopen, denk ik.Ik loop het bos uit en zie iemand met een grote rugzak voor mij uit lopen. Een andere pelgrim, denk ik. Het blijkt Michèle uit Liege (Luik) te zijn. Ze is op weg naar Compostela, mijn tweede pelgrimontmoeting!
Samen lopen we verder, we moeten dezelfde kant op. We besluiten een deel van de (Compostela)route af te snijden en dus een kortere, snellere route te nemen. We missen daardoor het Lac de Vielle Forges, waar Hen en ik jaren geleden samen met Fred en Nel naar de zonsverduistering hebben gekeken. Dat moment waarop alles ineens donker werd en de vogels stil vielen, je hoorde eigenlijk alleen je eigen hart kloppen. Het moment dat alles even stil stond. Ondertussen praten we samen verder. Oui, tout en francais! Zij sprak geen Nederlands en ik greep natuurlijk de gelegenheid aan om mijn Frans verder op te halen... Het is gezellig om zo te kletsen, ze is aardig. En al pratend let je ook niet op de tijd en hoelang alles nog duurt. Let wel: alles in het Frans! Het lijkt wel of ik steeds meer in het Frans ga denken, maar echt goed is anders... Ze vertelt dat ze al vaker heeft gelopen, in februari nog van Luik naar Kortrijk. Nu heeft ze vrij genomen om tot in juni door te lopen. Voor mij is het la première fois! Doordat we wat afsnijden lopen we verder dan zij heeft gepland, maar heel veel meer dan 15-20km kan ze eigenlijk (nog) niet aan. Vanaf Luik is het iets korter dan vanaf Delft... In Remilly nokt ze af, nog even een selfie met mij en een dikke omhelzing en ik ben weer on the road. Het is nog steeds prachtig weer, verre vergezichten, stille weggetjes, het voelt goed. Nog even doorzetten, eerst Neufmaison, heb het niet nageteld, dan Malgrétout en tenslotte la Faluel. Daar ontmoet ik opnieuw mijn medepelgrim Job! Ook Jannie uit Gemert is er, iedereen om z'n eigen reden. We slapen bij een Belg uit Antwerpen die hier in nowhereland in retraite is. Morgen weer verder.
-
02 Mei 2016 - 22:53
Hermien:
Ha Jaco, wat een leuke ontmoetingen heb je al gehad, echt bijzonder.
Het is erg leuk om steeds je verhalen te lezen, ik heb er echt respect voor, denk niet dat ik t zou kunnen. Een goede nachtrust voor straks en morgen weer een goede dag.
Groet van Hermien -
02 Mei 2016 - 22:55
Maaike:
Hahaha, nou je bent opeens wel heel ver!! Ik zie je bent inColumbia aangekomen ! -
03 Mei 2016 - 00:08
Johan:
Ja, de ontmoetingen, die maken zo'n pelgrimage zo bijzonder. Net als in het leven: je leert mensen kennen, loopt een tijd met ze op en neemt weer afscheid. Of ontmoet hen later elders opnieuw... -
03 Mei 2016 - 07:28
Hisco:
Hi pa, lijkt me een mooi stadje, rocroi. Zie dat je ook mooie vergezichten al hebt. Welk volgend land ga je nu aandoen? -
03 Mei 2016 - 11:38
Bert En Jorine:
Ha Jaco,
Wat ben je al ver! Knap hoor, weer en wind trotserend. Het is tot nu toe wel een echte pelgrimstocht.
Als je in dit tempo doorloopt ben je veel te snel in Rome. Wij hebben tien Pinksterweekenden gedaan over het Pieterpad, en dat is maar 450 km. Uiteraard met de nodige terrasjes.
Jammer dat je al weg was in Leuven, we waren er het afgelopen weekend drie dagen.
Succes met lopen, het weer kan alleen maar beter worden nu.
We blijven je volgen....
-
03 Mei 2016 - 20:43
Gert:
Ha die Jaco!
Al weer een weekje verder na ons telefoontje!
Heb zojuist Smen met Jit een paar mooie stukjes uit je blog gelezen.
Mooi en goed geschreven! Mooie belevenissen! Je gaat ongetwijfeld het warmere weer tegemoet! Wij proberen zo langzamerhand onze caravan weer bedrijfsklaar te krijgen. Nog twee weken wachten!
Heel goede tijd met veel genoegens en weinig lijntjes toegewenst! Gert/Jit
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
