Dag 64: Afscheid van een medepelgrim

do 16juni
Gisteren heb ik Francois al gezegd tijdens de pizza, dat ik vandaag niet meega omhoog. Dan kan ik Torino nooit deze dag halen, en mijn linkerknie moet ik zoveel mogelijk ontzien. Ik wil morgen, die speciale dag, geen loopdag hebben, maar 't rustig aandoen.
Voor de kerk nemen we afscheid, iemand maakt nog een foto van ons. En als ik weer in Frankrijk kom, moet ik zeker bij hen in Châlons langskomen! Naar Delft komen lijkt hem minder waarschijnlijk. We zijn in korte tijd vrienden geworden!

Ik loop verder, weer solo, eigenlijk de oude route Francia-Susa-Torino volgend, la strada antica di Francia. Eerst kom ik door kleine dorpjes tegen de hellingen aangebouwd, met een oud centrum en vaak één centrale straat.
Soms spreekt iemand mij aan, vraagt naar het pelgrimschap en hoort meestal verbaasd mijn verhaal aan, nu in een soort franglitaliano...
's Middags kom ik in het verstedelijkte gebied aan het einde van het Susadal, waar uiteindelijk de Dora, donkergrijs en snelstromend, dus veel Alpengruis meevoerend, zich verenigt met de Po. Daar, op die plek, ligt Torino.
Het is nog vele kilometers lopen, achterom kijkend verdwijnen eerst de Alpen en dan ook la Sacra. Ik beland op de corso Francia, een oneindig lange, zeer brede weg met parallelwegen. Via m'n gps kom ik bij mijn nieuwe onderdak 'Open011' aan, het is al gaan regenen. Ik heb een zeer ruime 2-persoonskamer voor mijzelf.
Open011 is een cultureel ontmoetingscentrum voor vooral jongeren, dat ruim een half uur lopen van het stadscentrum ligt, dat moet dan maar.
Na een pizza met bier hier vlakbij, val ik moe in slaap.