Dag 59: Hoog en toch laag ...
Door: Jaco
Blijf op de hoogte en volg Jaco
11 Juni 2016 | Frankrijk, Lanslebourg-Mont-Cenis
za 11juni
Hier in Lanslebourg ben ik op het hoogste punt tot nu toe (1400m), maar als je hier omhoog kijkt, naar welke kant dan ook, lijkt het alsof je in de diepte zit.
Het dorp is langgerekt, en volgt de rivier, met één winkelstraat, de Rue de Mont Cénis. Ik zit aan het verste uiteinde. Hierachter tegen de helling aan staan mooie authentieke huizen, ééntje met '1793'.
Ook een kapelletje met zo'n oude, verweerde eiken deur, die wonderbaarlijk! opengaat als ik er tegenaan duw. Het is leeg, maar heeft een mooie, goed bewaard gebleven altaarschildering. Het is de doop van Jezus door Johannes de Doper in de Jordaan, je ziet de duif opstijgen!
Er achter kronkelt een straatje omhoog, balkons met houten balustrades en een uit één stuk hout gesneden St Joris en de Draak.
Ik loop langs een paar terrasjes waar mensen in de zon wat drinken of eten. Het is warm in de zon, terwijl er toch vrij veel wind staat. De kerk is dicht, het parochiehuis wordt verbouwd.
Dadelijk lekker een biertje drinken, ik ben benieuwd wat het zaterdagmenu zal zijn. Gisteren gesmolten kaas met sla als voorgerecht, echt streekproduct, en daarna kabeljauw met rijst! Er zijn hier veel vliegen... Morgen naar 2000m.
Hier in Lanslebourg ben ik op het hoogste punt tot nu toe (1400m), maar als je hier omhoog kijkt, naar welke kant dan ook, lijkt het alsof je in de diepte zit.
Het dorp is langgerekt, en volgt de rivier, met één winkelstraat, de Rue de Mont Cénis. Ik zit aan het verste uiteinde. Hierachter tegen de helling aan staan mooie authentieke huizen, ééntje met '1793'.
Ook een kapelletje met zo'n oude, verweerde eiken deur, die wonderbaarlijk! opengaat als ik er tegenaan duw. Het is leeg, maar heeft een mooie, goed bewaard gebleven altaarschildering. Het is de doop van Jezus door Johannes de Doper in de Jordaan, je ziet de duif opstijgen!
Er achter kronkelt een straatje omhoog, balkons met houten balustrades en een uit één stuk hout gesneden St Joris en de Draak.
Ik loop langs een paar terrasjes waar mensen in de zon wat drinken of eten. Het is warm in de zon, terwijl er toch vrij veel wind staat. De kerk is dicht, het parochiehuis wordt verbouwd.
Dadelijk lekker een biertje drinken, ik ben benieuwd wat het zaterdagmenu zal zijn. Gisteren gesmolten kaas met sla als voorgerecht, echt streekproduct, en daarna kabeljauw met rijst! Er zijn hier veel vliegen... Morgen naar 2000m.
-
11 Juni 2016 - 20:28
Joke En Eddy:
We volgen je met veel plezier op onze vakantie in Spanje. "Nog even Jaco binnen halen" zeggen we dan. Heel veel succes, wij gaan richting huis morgen. -
12 Juni 2016 - 10:34
Aalt Riezebos:
'Zeg me pelgrim waar heen gaat gij...'
Een versjesregel uit mijn jeugd dat bij het lezen van je dagverzorging bij me op kwam vanmorgen. Je weer volgend eens ik met veel plezier je sociografische verslaglegging van de weg die je gaat. Reizigers werden zo de beschrijvers van de gebieden die zij doortrokken en beleefden. Mentale kaarten van het nieuwe, het onbekende vormden zich en die beïnvloeden ook ons nog steeds bij onze kijk op de wereld. Taai als groeven in een cd.
De foto's van je en de beschrijvingen er bij bevestigen dat beleven.
Ik ben benieuwd of jij dat herkent. Of jouw mentale kaart van dit deel van West Europa verandert of opnieuw beschreven wordt.
Een ander aspect van de geografie In dit tijdsgewricht is dat het 'buitengebied' van dit Europa aan het veranderen is. Niet alleen economisch en demografisch, maar ook mentaal. Leegloop, er niet toe doende, cultureel verlangend naar de oude tijden. Los rakend van de kernen waar het in het nek-liberale marktdenken om (lijkt te) gaat/gaan.
Met een bevolking die meer en meer lokaal/regionaal denkt en reageert. In Oostenrijk de opkomst van de FPO.
Ervaar je deze trend ook bij mensen die je ontmoet?
Jaco, je bent nu 59 dagen op jouw weg. Wat heeft het je tot nu toe gebracht? Is dat wat je dacht en hoopte? Of is een pelgrimage losraken van het verleden en wachten met de toekomst.
Is de weg, het pad waarop je loopt de kern van het zijn voor jou en voldoende?
Wellicht kun je al gaande hier een antwoord of een gedachte bij vinden.
Ik wens je veel beleven bij je weg.
Groet,
Aalt -
13 Juni 2016 - 16:46
Cor:
Dag Jaco,
Je bent nu stevig aan het klimmen en soms dalen. Wij zijn gisteren in de Sächsische Schweitz geweest en kunnen ons je uitzicht goed voorstellen. We zagen zelfs echte klimmers met touwen omhoog gaan maar zo erg zal je het wel niet maken. Het lopen genereert wel zweetdruppels maar de uitzichten zijn schitterend. Je zal zeker genieten. Nog even en je daalt meer dan je stijgt.
Als je je verslagen leest dan lijkt het alsof je steeds meer risico neemt. Advies: niet overmoedig worden!!. Er is namelijk niemand in de buurt en 112 werkt misschien niet.
Het is positief dat je zelf inziet dat je reis meer is dan een stevige wandeling naar Rome. Natuurlijk was je al vaker van plan geweest om deze tocht te maken en heb je die zelfs al eerder degelijk voorbereid. Maar voor ons is het van het begin af aan duidelijk geweest dat de pelgrimstocht ook een ander doel heeft. Het motto 'de weg is het doel' hebben we geïnterpreteerd als 'het proces is het doel' dus 'het (noodzakelijke) verwerkingsproces is het doel' .
Je komt na al die dagen in een pelgrimmode. Dat is wel logisch als je al meer dan de helft van je lange tocht hebt afgelegd. Als personen je spontaan geld en skistokken gaan aanbieden dan moet je wel als een echte pelgrim overkomen. Het moet echter niet uitmonden in medelijden; want dat wil je natuurlijk ook niet. Maar je gaat behoorlijk wat kaarsjes aansteken voor de gulle geefster.
We twijfelen er niet aan dat je beide doelen zal bereiken.
Veel liefs van Anke en een stevige omhelzing van Cor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
